Wolfkan´isimli üyeden Alıntı

100 yıl önce bu gün yarın bir destan yazacağını bilmeyen ama inanan insanlar vardı Çanakkale'de.
100 yıl önce bu sabah gözlerini açtıklarında nereden geldiğinin kim olduğunun önemli olmadığı herkesin yanındakini öz kardeşinden farklı görmeyerek birbiri için canını vermeye hazır olduğu bir bütünlük ile gözlerini açmış bir ulusun evlatları vardı Çanakkale'de.
100 yıl önce bugün yarını olmayan yarınının ne olacağını düşünmeyen bu ulusun bütünlüğünü ve gelecek nesillerine ulusu olarak yaşayabilecekleri toprağı bırakabilmek için verebilecekleri tek şey olan canlarını ortaya koymak için uyanan bir nesil vardı Çanakkale'de.
100 yıl önce bu sabah yarın bütün Dünya'ya bir ulus nasıl olunuru öğretecek bir nesil uyandı Çanakkale'de.
100 yıl önce yarını olmayan 7'den 70'e eşi, dostu, çocuğu, malı, mülkü kaybettiği ve kaybedeceği herşey için VATAN SAĞOLSUN diyen bir nesil uyandı ÇAnakkele'de.

100 yıl önce bugünlerimiz için hayatını ortaya koyan ve bir tarihi yeniden yazan ve tarihte bir örneği daha bulunmayan cesaret örneği gösteren şehitlerimizi saygıyla anıyorum.

Birgün bu ulus benzer bir tehlikeye düşerse, 100 yıl önce bu sabah Çanakkale'de gözlerini açan ve yarın için en çok korkan adamın yarısı kadar cesareti bize bağışla yeret Allahım.

lungta´isimli üyeden Alıntı

-yıl 2017 , Düşman iki cepheden ilerliyordu.
koşarak kafe ye girdi çocuk.
-koşun arkadaşlar düşman boğazdan geçiyor, cepheye gitme zamanıdır.
henüz altyapı ve uydu sistemi zarar görmediği için, facebook ve twitterdan arkadaşlarını gazlamakla meşgul kahraman gençlerimiz 'destan yazıyordu'
kimse kafeden dışarı çıkmadı. Düşman gemileri ilerliyordu, zaten çoğu emekli edilmiş veya hakkında soruşturma açılmış asker de elini silahına atmakta pek acele etmek istemiyordu.

-çocuk ertesi gün tekrar kafeye girdi, yetişin arkadaşlar düşman karaya çıkartma yaptı, kıyıları ele geçirdiler, limanları ele geçirdiler... ses yok.
cengaver gençlik büyük bir azimle ' kıyılarımızı kurtaralım, haydi cepheye' mesajları yazarak direnişi hızlandırmaya çalışıyordu. kimse dışarı çıkmadı.

-Düşman komutanlarından İngiliz Andrew yanına büyük bir kararlılıkla gelip 'komutanım telekomünikasyon alt yapısını kesmeliyiz, ilgili firmaların CEO larına mesaj gönderip bütün sistemleri kapatmalarını emretmeliyiz' der.
Andrew bu çok bilmiş Albaya çok sinirlenir.
'Seni ahmak, interneti ve telekomünikasyonu kapattığımız anda direniş başlar. Çabuk bütün CEO ları ara. İnternet kotalarını yükseltsin, indirimler yapsınlar, hatta ücretsiz versinler. hadi acele et.
Albay şaşırmış bir şekilde komutan Andrew'ın isteklerini yerine getirir.

Bir anda sokaklar boşalır, tek tük cılız direniş sesi de çıkmaz olur.
Andrew bir emirle savaşı kazanmanın gururunu yaşıyordur.

işte 100 yıl önce kan ile kaybedilen savaşı, 100 yıl sonra tek kurşun bile atmadan kazanmıştır. Düşman savaşı kaybettiğinin bile farkında değildir üstelik.

kutlama yaparlar eğlenirler...